Anioł

Anioł Był przepiękny jak marzenie. Zdawał mi się lekkim tchnieniem, Które niebo mi przysłało Gdy me ciało z bólu drżało. Pojawił się jak mgła mleczna Jak istota tak bajeczna Że uwierzyć w nią nie mogłam, Choć błagałam o nią co dnia. Oczy jak len miał błękitne, Usta miękkie, aksamitne, Włosy jak promienie słońca. Był miłością, co bez końca Wszystkich swym uczuciem darzy. Jeśli życie w kimś się żarzy On na ogień je rozpala, W nicość odejść nie pozwala. I stał przy mnie, tak urodny, Taki dobry, tak nadobny. Spytać o coś jego chciałam Lecz nie mogłam. Lecz się bałam. Bo co będzie, gdy odpowie: „Tak, twój płomyk zgaśnie w tobie”? Jeszczem na to nie gotowa, Jeszczem w myślach kolorowa. Anioł ujął dłoń mą słabą, Twarz scałował napotniałą. Potem drżenia me ukoił I złe myśli wyspokoił Mówiąc śpiewnie: „Moja miła, Twoja nić się nie skończyła. Siłę w sobie masz niezwykłą, Zwalczać co złe tyś nawykłą. Zastań tutaj. Bądź nadzieją Dla tych wszystkich, co wątpieją W swoje siły, w życie swoje, W których ciągłe niepokoje”. Anioł odszedł. Był marzeniem. Był jak marzeń mych spełnienie.

Napisz do autora « poprzedni ( 17 / 21) następny » MarzenaR. dodany: 2014-11-29, 13:54:26 typ: życie wyświetleń (362) głosuj (3)

wigor	2014.11.29; 17:57:37
Opowiadanko na PLUS. Pozdrawiam serdecznie ;-)

TESSA	2014.11.29; 15:04:48
zabrzmiałaś jak królewna uwięziona w wieży...spuść warkocz i pozwól jej wejść...to Twoja nadzieja, nie daj jej odejść...:)