|
Angelika
Angelika |
Z kwiatem za uchem, wśród misternie ułożonych włosów
W sukni tak długiej, że jej tiul zasłania nogi
Splata swą dłoń z dłonią towarzyszącego jej mężczyzny, dodając mu powagi
Gdy się pojawia
wygląda jak spadająca gwiazda po bezgwiezdnym niebie
Oświetlająca ukryte w ciemności drzewa i drogi
Jak rzeka płynąca wśród piasków pustyni
Kwiat rosnący na ziemi przykrytej popiołem
Jeżeli swą obecnością
nie zatrzyma na dłużej
nawet jednej pary oczu pędzących z miejsca na miejsce
nie utkwi nawet na chwilę w choćby najdrobniejszej pamięci
Jeżeli zaplącze się w sieci milczenia
Jeżeli na jej widok nie zadrży przez nią żadne serce
Nie wiem, naprawdę nie wiem
Co może spowodować
By dusza człowieka przekroczyła granicę
dzielącą obojętność
od zachwytu pięknem |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
TESSA |
2014.07.24; 18:13:21 |
anioły są wśród nas...:))) |
utkany z marzenia |
2014.05.03; 08:39:21 |
Dzięki, ten początek to taki "wstęp" do puenty |
|
|