|
amorficzne bezprawia
amorficzne bezprawia |
masowo umierają
indywidualnie kłamstwa
przeładowane stagnacją
w procesjach banicji
i pomiarów masy w gęstości
niezliczonych marzeń
otoczką cudzych historii
w pozycyjnej wojnie ciała
wyczuwając stojąc siedząc
klując klęcząc staramy się
wybielać twarz skradać wargom
czerwień krajobrazom snu jaskinie
teorią bezwzględności oswajamy
podbudzenia suszone na słońcu
bożym palcem |
|
Dla ciebie świat jest wykuty z kamienia. Ale wiedz, serce kamieni drży czasem jak serce małych zwierząt.
~ Z. Herbert, Jaskinia filozofów |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
quovadis |
2016.07.04; 17:23:15 |
Czy dajesz mi do zrozumienia, że mój wiersz przypomina ci 'pewnego autora'? |
TESSA |
2016.07.03; 14:30:36 |
przypominasz mi pewnego autora, który zniknął? |
|
|