AGRYKOLA

AGRYKOLA Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Nogi jak nie moje, ale słyszę cię Ojcze nareszcie I wiem już po co tu stoję. Nanizałem te wszystkie godziny Na nić pamięci jak perły. Stoję i myślę o tobie, może cię nawet zobaczę, I o braciach co głowa przy głowie. Myślę o wietrze i Słońcu I czy deszcz będzie padał. Jestem gąbką. Wszystko co powiesz pochłaniam. Nóg rozprostować nie mogę Mięśnie bolą napięte zmęczeniem. Porównuję ten ból z tamtym bólem. Jakże bardzo boli Zbawienie. Wytężę się, sprężę, wysłucham. Ofiaruję to stanie za ciebie. Za głos ciepły miłością do nas. Zapamiętam dobre, ważne słowa. „Kocham cię Polsko! Ojczyzno! Ziemio moja pod polskim niebem. Kocham i modlę się za ciebie. Za trudną wolność twoją, Którą zdobywać trzeba Codziennie od nowa! Każdy jest powołany do współpracy z Panem! Bo w każdym dobro Pan posiał!” Błogosławisz pomocnikom Boga. Słyszę: Amen! Bądź wola Twoja Panie! Kim chcesz zostanę. Kazimierz Winnicki (wszelkie prawa zastrzeżone)

Napisz do autora « poprzedni ( 580 / 686) następny » jakazik dodany: 2014-06-20, 14:40:21 typ: wiara wyświetleń (392) głosuj (72)

Super-Tango	2014.06.20; 21:53:33
'Mam wrażenie, że to hasło ob­ro­ny Pol­ski jest jak gdy­by potężnym łańcuchem, który jest jed­nym końcem przyt­wier­dzo­ny do Pol­ski. Chodzi o to, ażeby jak naj­więcej dłoni chwy­ciło za łańcuch, trze­ba go so­bie przerzu­cić przez ra­mię i ciągnąć, ciągnąć, cho­ciażby w krzyżach trzeszczało. Aby Pol­skę po­ciągnąć wyżej.'+) Pozdrawiam serdecznie