|
A Jesienią
A Jesienią |
Spacerują starsze panie
Świat ich stał się nagle pusty
Wielkie stało sie czekanie
Życia resztki kwiaty musły
Całe życie ciężka praca
Pełne bólu i wyrzeczeń
Myśl o wczoraj wciąż powraca
A tu puka życia jesień
Jakby tak wyczekiwały
Czy śmierć w końcu je odwiedzi
Dzieci w świat już odleciały
To co młode nie usiedzi
Spaceruje starsza pani
Z samotnością smutki gubi
Już nie długo przyjdzie zima
I z tą panią się polubi |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
wiewióra |
2020.02.04; 09:45:34 |
dzieci w świat już odleciały
to co młode nie usiedzi
Z wszech miar słuszne spostrzeżenia |
giemoll |
2020.01.27; 17:20:46 |
To jest wiersz o przemijaniu, o samotności, o tym jak traktujemy dziadków, rodziców , o tym że zostają z niczym, sami |
Litawor |
2020.01.27; 14:31:28 |
Ładny wiersz w swoim klimacie i prostocie
Pozdrawiam + |
niteczka |
2020.01.27; 13:14:58 |
refleksyjnie u Ciebie...
pozdrawiam nadmorsko:) |
sylen |
2020.01.27; 06:25:28 |
Jesień życia potrafi być piękna, wystarczy tylko na jej aspekty spojrzeć życzliwym okiem. Przeuroczy, pełen ciepła wiersz. :) Plus |
Witold |
2020.01.27; 06:23:39 |
Ładne. + |
|
|