|
-Kwitnąca nadzieja
-Kwitnąca nadzieja |
W łunach miasta rozkwitała nadzieja
wysadzając pod niebo swe kwiaty
i na krwią zbrukanych kamieniach
w gardziel wroga rzucała granaty
szybkim strzałem pojednana z celem
ogniem z ziemi raziła szyk wroga
choć jej czasem było tak niewiele
to wzrastała wciąż waleczna i młoda
potem skryta pod snów barykadą
brudnych ulic broniła zaciekle
i dla ciebie krwawiąca Warszawo!
podnosiła się kolan nad piekłem
przekoszona wzdłuż piersi gorącej
upadała z rozpaczą przed szereg
by pożegnać się z miastem płonącym
i wejść w ciasne i mroczne tunele
powracając o pierwszej godzinie
salwą strzałów co biły spod serca
zdobywała wiary nowej dziedziniec
co dzień bardziej miłością silniejsza
podnosili ją ku niebu wytrwale
życia swego nie szczędząc do końca
aż wyrosła na ich twarzy skale
by na zawsze już z nami pozostać |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Noami |
2020.08.01; 21:32:09 |
Wzruszający ! |
Anna z |
2020.08.01; 19:56:29 |
Pięknie, wzruszająco +pamiętamy |
Nikola |
2020.08.01; 15:12:25 |
Bardzo ładnie napisałeś...Pozdrawiam serdecznie. Miłej niedzieli życzę :-) + |
lucja.haluch |
2020.08.01; 12:26:51 |
Pamiętamy...
Pozdrawiam serdecznie... |
stokrotka33 |
2020.08.01; 11:24:07 |
Pięknie napisałeś.
Pozdrawiam Cię serdecznie Marku. |
wigor |
2020.08.01; 10:00:32 |
Bardzo dobry wiersz. Pamiętamy! Pozdrawiam serdecznie ;-) + |
pit |
2020.08.01; 09:49:33 |
PAMIĘTAMY!
:-) |
molica |
2020.08.01; 09:36:46 |
Witam,
to wyjątkowe rocznice - te sierpniowe, dobrze jest o nich nie zapominać.
Pozdrawiam /+/. |
|
|